عظمت عشق...

 

 

                          

این یک داستان واقعی است که در ژاپن اتفاق افتاده.
شخصی دیوار خانه اش را برای نوسازی خراب می کرد. خانه های ژاپنی دارای فضایی  

خالی بین دیوارهای چوبی هستند. این شخص در حین خراب کردن دیوار در بین آن 

 مارمولکی را دید که میخی از بیرون به پایش فرو رفته بود.دلش سوخت و یک لحظه 

 کنجکاو شد. وقتی میخ را بررسی کرد متعجب شد؛ این میخ ده سال پیش، هنگام  

ساختن خانه کوبیده شده بود!!!
چه اتفاقی افتاده؟
در یک قسمت تاریک بدون حرکت، مارمولک ده سال در چنین موقعیتی زنده مانده!!! 

چنین چیزی امکان ندارد و غیر قابل تصور است.متحیر از این مساله کارش را تعطیل و  

مارمولک را مشاهده کرد.در این مدت چکار می کرده؟ چگونه و چی می خورده؟
همانطور که به مارمولک نگاه می کرد یکدفعه مارمولکی دیگر، با غذایی در دهانش ظاهر  

شد!!!
مرد شدیدا منقلب شد.
ده سال مراقبت . چه عشقی! چه عشق قشنگی!!!
اگر  

موجود به این کوچکی بتواند عشقی به این بزرگی داشته باشد  

پس تصور کنید ما تا چه حد می توانیم عاشق شویم، اگر سعی کنی.

 

 

 

نگاهت..

 

 

نگاهت  آسمانم  بود  و  گم   شد  

                        دو چشمت سایبان بود و گم شد 

 به  زیر  آسمان  در   سایه ی  تو 

                        جهان در  دیدگانم  بود  و  گم شد 

 

مستی...

 

 

 

 

 یکی را درد عشق آزار دهد 

                        

                           دیگری را درد مستی 

                                        

                                                یکی را طب یا گلگون کند  

                                                          

                                                                            دیگری را فکر مستی 

یکی از یار خود می نویسد  

                      

                             دیگری از پیک مستی 

                                        

                                             یکی بر عشق خود تکیه بندد 

                                                                     

                                                                             دیگری بر حس مستی 

 

هرکس...

 

 

 

 

قصه عشق...

 قصه و  غرض  هوا  نیست   

 قصه ادعا نیست 

نقل یک اعتقاده 

 

عشقه  یک جور ادعا نیست 

حکم  نگاه  تازست 

روزی که رمزشب بود 

 

فهم یک  عشق بی مرز 

نهایت طلب بود 

تو رسم مکتب دل 

   

رهایی  شرط  عشقه

 مشکی فقط یک رمزه 

یه رنگیش رنگه عشقه

 

بعضی میگن که حرفه

بعضی میگن که وهمه

 

اونی که مبتلا نیست 

نمیتونه بفهمه. 

   

                                                      «ستاره مشکی ،رضا صادقی»

وای اگر...

  

 

 

 وای  اگر  روزی فراموشم  کنی  

 با غم  هجران هم آغوشم کنی  

وای  اگر   نامم   بمیرد  بر  لبت 

یا  فرونشیند  این  سوز  و  تبت 

    آه می ترسم شبی طوفان شود    

 ساحل   امید  من   ویران   شود